Mika Antić je Vojvodinu opisao kao neku neobjašnjivu želju da sve prodaš i kupiš neki salaš, i ceo život obrađuješ zemlju, juriš konje vrane, slušaš zvuk čardaša i sve što ide uz to.
Naša avantura ovoga puta započinje posetom Subotici. Na samom severu naše zemlje, ovaj grad predstavlja centar Severnobačkog okruga, udaljen svega desetak kilometara od granice sa Mađarskom. Poprište je mnogih bitaka i seoba, na zlatnoj sredini između Evrope i Azije, ali i istorijska granica sukoba između Ugarske i Turske. Kroz vekove duge seobe, nastanile su mnoge narode na severu naše zemlje, kao što su Srbi, Mađari, Nemci, Slovaci, Jevreji, Bunjevci, Grci i mnogi drugi.
Višečasovna vožnja autoputem, savršena je prilika za uslikati po koji kadar ravnnice koja se prostire u nedogled, varljivo nas ubedivši da se zemlja i nebo spajaju u jednu tačku. Dok se vozimo, hajde da poslušamo još neku zanimljivu informaciju o samoj Subotici. Najstarije poznato ime ovog grada potiče iz 1391. godine i nosi mađarski naziv Zabatka. Imena grada, kao i samih njegovih vladara često se menjao, a današnji naziv ustalio se oko 1845. godine. Mnoge krune padale su na teritoriji Subotice, od Osmanlija, preko Habzurške monarhije i carice Marije Terezije.
Iako je skoro već polovina marta, ravna polja oko nas donose hladan vetar sa severa. Skoro pa je nemoguće sakriti se od nemirnog vetra koji se igra sa sunčevim zracima, odavajući utisak da je napolju toplo. Nakon malo više od dva sata vožnje automobilom, stižemo u centar Subotice. Nedelja je, i većina radnji ne radi. Pre nego što smo seli da prezalogajimo, prošetali smo se glavnim trgom. Arhitektura ovog grada prosto oduzima dah. Mnogi narodi ostavili su tragove za sobom, što nam donosi mešovite stilove gradnje. Sam grad podseća na velike evropske gradove poput Budimpešte. Izgled mnogih zdanja u Subotici krasi pravac secesije, industrijskog dizajna koji je uveo mnoge boje i oblike kao jedinstvenu umetnost. Nasuprot železničkog stanici nalazi se zgrada Likovnog susreta (Rajholova palata), upravo rađena po pravcu secesije.
Drugo po starini pozorište u našoj zemlji nalazi se upravo u Subotici. Izgrađeno je 1853. godine u klasicističkom stilu po zamisli Januša Skultetija. Preko puta pozorišta, jedna od simboličnih i najlepših građevina Subotice, nalazi se Gradska kuća. Ovo velelepno izdanje sagrađeno je u svega dve godine. Podignuta je po projektu Marcela Komora i Dežea Jakaba, budimpeštanskih arhitekata, u tada vrlo modernom stilu – mađarskoj varijanti secesije. Ukrašena je sa bezbroj šara stilizovanog cveta lale. Do same gradske kuće, još jedan od simbola ovog grada, nalazi se keramička fontana “Žolnai”. Kao poprište mnogih vera, u Subotici možete obići razne verske objekte, koji se takođe nalaze u užem centru grada, kao što su Franjevačka crkva, Srpska pravoslavna crkva Sv. Vaznesenja Gospodnjeg, Sinagoga i mnoge druge.
Sunce je i dalje u zenitu, iako se bori sa hladnim severnim povetarcem. Nedelja je, ali nema puno ljudi na šetalištu. Najviše je turista, što nam odaje utisak da stanovnici ovog grada nedelju koriste za odmor, i posetu drugim destinacijama. Nakon obilaska centra grada, koji nije trajao više od sat vremena, seli smo u obližnji restoran “Boss” i isprobali poznata jela, kao i specijalitete ovog kraja.
PALIĆKO JEZERO
Jedan od simbola severa naše zemlje jeste upravo Palićko jezero. Označeno kao ostatak nekadašnjeg Panonskog mora, odlična je atrakcija za sve one koji žele da odmore od gradske buke. Ovo slatinasto jezero dobilo je naziv po pustari Palij. Dubina jezera iznosi dva metra, a sama zelena boja potiče od mnogobrojnih algi koje se nalaze u jezeru.
Od 19. veka počinju da se grade mnogobrojni objekti na samom jezeru, koje možemo videti i dan danas. Na samom jezeru postoje i dokovi, gde se možete prošetati i biti bliže samom jezeru. Jezero krasi i zoološki vrt, što Palić čini idealnom atrakcijom za decu. Mi smo pauzu napravili tako što smo seli u jedan od kafića koje se nalaze na samom jezeru, i ugrejali se jednim voćnim čajem.
ERGELA “KELEBIJA”
Na pola sata vožnje od Palićkog jezera, nalazi se ergela “Kelebija”. Ergela Kelebija se nalazi na samom severu Srbije, 500m od srpsko-mađarskog graničnog prelaza Kelebija-Tompa, u selu Kelebija, 11km od Subotice. Prostire se na 25 hektara sa veštačkim jezerom, moderno opremljenim štalama, prostranim pašnjacima, takmičarskim terenima, cvetnim lejama i objektima u panonskom stilu. Za sve ljubitelje životinja ovo je idealna prilika da odmore od gradske buke, da se prošetaju, da obiđu životinje, kao i da se osveže uz kafu ili neki drugi napitak.
Za sve koji se i dalje razmišljaju kuda bi za vikend, ovo je idealna prilika da obiđu, vide, uživaju u raznovrsnosti, i da otkriju kakva je to neobjašnjiva želja za ravnicama.
Sa posvetom.
Autor: Jovana Golubović
Izvor: wikipedia, subotica.rs, subotica.biz